Het Leuvense gezelschap rond zanger en multi-instrumentalist Alain Louie is, zonder dat al te veel mensen het opmerken, al een dik dozijn jaren aan het werken aan wat stilaan een meer dan interessant repertoire blijkt te gaan worden. Vandaag bastaat het kwartet, naast Louie, uit gitarist Dirk Lekenne en ritmetandem Victor Vermeulen (bas) en Rik Volkaerts (drums). Heel af en toe lossen ze een EP om de bredere massa te laten kennismaken met de muziek waarmee ze bezig zijn en zo vielen ons de voorbije jaren “Anni Versaire”, “L’Amour sans Pédales” en “Vieil Indien” te beurt, en nu is er dus een Engelstalige EP, met daarop zeven songs, veelal van rockformaat, maar met een brede waaier van andere invloeden er doorheen gedraaid. Zo klinkt het heel erg “Stones” in opener “Tease Ya”, moeten we aan Chris Robinson en The Black Crowes denken bij “ “New York Man”, wanen we ons weer even in de prille Graham Parker-periode met “Porno Bitch” en “Gimme No”.

De “oude” Talons herkennen we in het heerlijke, Balkangetinte “Dobre Pica”, dat overigens een fijne tongue-in-cheek tekst herbergt, net als het swingende “Fools in Brazil”, dat ons op meer dan één moment aan Just a Friend of Mine” van Vaya con Dios deed denken. Afsluiter “Bob” is dan weer een parlando over -en ik citeer-“de eeuwig jonge maar verlegen verleider, genaamd “Bob””, een song die geweldig radiovriendelijk in elkaar gedraaid is. Volens het inlegblaadje bij de EP, moet je deze zeven nummers als een politiek statement beluisteren: het is stilaan welletjes geweest met het gepalaver over rechts, links, midden, boven en onder. En dan te zeggen dat de plaat gemaakt was nog voor 26 mei 2019 passeerde.

Ik kan de schrijver van de inlegvelletje volgen, maar tegelijk, zoals de band zelf dat ook doet, één en ander op Belgische wijze relativeren en vaststellen dat we hier te maken hebben met een hedendaagse, goed ouderwetse rockplaat, waarin veel grote slogans tot hun ware proportie herleid worden en je je net zo goed kunt permitteren deze plaat op haar puur muzikale waarde te appreciëren. En die muzikale waarde is heel groot: dit is muziek van een liveband-bij-uitstek: oog voor de beleving van het moment en met slechts één doel voor ogen: het publiek een fijne avond bezorgen. Met een EP als deze als voorgerecht, kan dat alleen maar goed aflopen!

(Dani Heyvaert)